Verklaring titel: Het leed van de kippen. Belangrijk is hierbij het nuanceverschil tussen poules en poulets. Poules zijn gewone kippen, poulets zijn kippen om op te eten (ze zijn eigenlijk al dood). Er loopt een poule maar je eet poulet. De poulet is eigenlijk de kip die onderdrukt wordt door de hogere kippen in de pikorde. De consumptiekip is ook een metafoor voor de mens, die zelf het slachtoffer wordt van het vele consumeren.
Tekst voor in brochure:
Dagelijkse wandeling naar het kippenhok, de emmer gevuld met restjes avondmaal van gisteren. Daar komen ze, de sloebers! Kip nummer 1 rent je meteen tegemoet: kop naar voor, staart in de lucht, wiebel wiebel wiebel. Daar is kip nummer 2: tok tok tok… Hap, schrok, slik, de lekkerste hapjes (tomaat, sla, frietjes, kipsaté, …) verdwijnen in hun gulzige bek. Kippen 3, 4, 5, 6 schuiven voorzichtig mee aan tafel. Kip 1 en 2 duwen de anderen opzij. “Waag het om dat stukje berenpoot met één vinger aan te raken!” lijken ze wel brutaal te kakelen. Daar komt kip 7: “Traag… Voorzichtig… Zouden ze het merken als ik één kruimeltje neem? Misschien dat stuk dat uit de bek van kip 5 is gevallen… Ja, ik heb het bijna… Nog enkele centimeters…” Pik pik pik!!! Tok tok tok!!! Pluimen vliegen in het rond.
Herkenbaar?
Dit zie je niet alleen in het kippenhok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten