Jeffrey Vallance (°1955 – Californië) kocht in het 1978 in de supermarkt een kip. Hij noemde haar Blinky en liet haar begraven in een dierenbegraafplaats (met grafzerk en dergelijke). 10 jaar later liet hij blinky weer opgraven. Hij liet onderzoeken wat de doodsoorzaak was van het kippetje. Daar maakte Jeffrey een heuse documentaire van. Op de 30e verjaardag van Blinky the Friendly Hen werd de Blinky Kapel geopend, met relikwieën en botdeeltjes van Blinky.
In de middeleeuwen werd het fabriceren van relikwieën zo belangrijk, dat er veel handel werd gedreven in valse relikwieën. Voor onderzoekers van relikwieën staan kippenbotten gelijk aan ‘nep’.
Toen de graftombe van Petrus in de grot van het Vaticaan werd blootgelegd, bleek de crypte niet alleen overblijfselen van de apostel te bevatten maar ook de botten van diverse huisdieren, onder andere kippenbotjes. Wellicht de relikwieën van de haan die 3 keer kraaide. Citaat Bijbel: “Jezus zei Hem: ‘Ik verzeker je, in deze nacht, nog voordat de haan kraait, zul je Me drie keer verloochenen.’ Petrus antwoordde: ‘Ook al moet ik samen met U sterven, ik zal U niet verloochenen.’ In deze trant spraken alle leerlingen.”
Jeffrey Vallance stelt De Kip voor als nieuw symbool voor Christus. In de Bijbel vergeleek Christus zichzelf met een hen toen hij zei: “Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt…” (Lucas 13:34)
Het interessante aan deze ‘performance’ rond blinky, is het feit dat de kunstenaar een kip bedoelt om op te eten opwaardeert alsof het een menselijk persoon is. Meer zelfs, alsof het een heilige is die iets heeft betekent voor deze wereld. In mijn werk is de kip ook een metafoor voor de mens in het algemeen. In mijn stop motion filmpje gebruik ik ook een oude soepkip.
![]() |
De consumptiekip... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten